اکثر روشهای اندازه گیری تنشهای باقیمانده به طور نسبی دارای پیچیدگی هایی می باشند. هدف از این پژوهش ارایه روشی نوین و در عین حال به نام کرنش علایم، برای اندازه گیری تنش های باقیمانده است. در این روش علاوه بر اندازه گیری دقیق تنشهای باقیمانده مقدار مولفه های آنها در جهات مختلف قابل محاسبه می باشد. به این منظور نمونه هایی از فولاد 4140 AISI در دماهای 350، 450 و 550 درجه سانتیگراد به مدت 5 ساعت در ترکیب گاز 75% نیتروژن -25% هیدروژن تحت عملیات نیتروژن دهی پلاسمایی قرار گرفتند. سپس تنشهای باقیمانده سطحی نمونه های نیتریده شده بوسیله روش جدید کرنش علایم که مبتنی بر بازیابی الاستیک ناشی از حذف عامل ایجاد کننده تنش پسماند می باشد، در جهات شعاعی، محوری و محیطی اندازه گیری شدند. مقاومت خستگی نمونه های مختلف با رسم منحنی های S-N تعیین گردید و سطح شکست آنها بوسیله میکروسکوپ الکترونی مطالعه شد. اثر تنشهای باقیمانده بر الگوی تنشی به هنگام بارگذاری نیز به کمک نرم افزار ANSYS شبیه سازی شد. مولفه تنشهای اندازه گیری شده در جهات مختلف در محدوده 40-210 مگا پاسکال و از نظر مقدار در جهت شعاعی بیش از دو جهت محوری و محیطی بودند. حداکثر افزایش مقاومت خستگی در نیتروژن دهی پلاسمایی در دمای 550 درجه سانتیگراد تا حد 110% مشاهده شد. همچنین با بالا رفتن دمای نیتروژن دهی پلاسمایی از 350 به 550 درجه سانتیگراد مقدار مولفه تنشهای باقیمانده جهات مختلف حدود 100% و مقاومت خستگی تقریبا 40% افزایش یافت. رشد ترک خستگی در جهت پیرامونی بیش از جهت شعاعی بوده که دلیل این امر می تواند زیادتر بودن مولفه تنش باقیمانده فشاری شعاعی نسبت به پیرامونی در زیر لایه نیتریده باشد.  

از همان آغاز چاپ اولین مجموعه شعر در سال 1331 تا پایان زندگی 32 ساله در سال 1345 فرحزاد با زبان و ابزار بیانی خاص خود شعر گفت. با کلام، لغات و ترکیبات خاصی که توانست به کمک آن ها دنیای متفاوتی را در جامعه کهنه گرا و مرد محور ادبیات ایران به ت صویر بکشد.در نگاهی به تاریخ ادبیات فارسی، اندک نوشته های محتاطانه زنان را می بینیم که بازگو کننده محدودیت سنتی و ممنوعیت بیانی آنها باشد چرا که نظام قراردادی دیرینه مرد را قوی، منطقی، حاکم و سخندان، و زن را مطیع، غیرمنطقی و ساکت می خواست. نماد زن خوب، «فرشته خانه» بود. فرمانبردار و بردبار که تمام وجود خود را در خانه نثار کند. شاعر شعر «تنها صداست که می ماند» جای زنان خلاق و اندیشمند را در عرصه فرهنگ و هنر خالی می بیند و با ادعای «چرا توقف کنم» به مبارزه می پردازد. مسلم است که جامعه مردگرای آن چنان زمان پذیرای راه غیرمرسوم، هنجارشکنی زبانی، صراحت بیانی، صداقت کلام از جانب زن نبود اما در فضای جدید شعری فرحزاد، زن ایرانی خود را در دنیای دیگری فات که می توانست در مقابل سنت های قراردادی و کهنه جامعه مقاومت کرده و برای بیان هویت مستقل خود مبارزه کند.

لطفا برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک کنید.

نارآرامی و تنش، به عنوان نوعی رفتار تعارضی که در کارخانجات به وقوع می پیوندد دارای پیامدهای منفی اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی- امنیتی است. مطالعه این ناآرامیها و تنشها و نیز بررسی ریشه ای این کشمکش ها در روابط صنعتی و دلایل ایجاد تضاد بین نظام کارخانه ها و کارگران و … از جمله موضوعات اساسی جامعه شناسی صنعتی است. تحقیق حاضر در صدد پاسخگویی به این سوال اصلی است که "علت بروز ناآرامیها و تنشهای کارگری در مراکز تولیدی و کارگری استان مازندران چیست؟ برای پاسخگویی به این سوال از چارچوب نظری دیدگاه بسیج منابع استفاده شده است. از نظر نوع مطالعه، تحقیق حاضر به صورت پیمایشی انجام پذیرفته است. واحد تحلیل آن فرد (کارگر) بوده و سطح آن نیز سطح خرد است. محدوده مکانی تحقیق حاضر را استان مازندران و محدوده زمانی آن را زمستان سال 1378 تشکیل می دهد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه مراکز تولیدی و کارگری استان تشکیل می دهند که طی 5 سال گذشته یکی از انواع تنش (تجمع در بیرون از کارخانه، تجمع در درون کارخانه، تعطیلی در کار، صدمه زدن به کارخانه و گروگان گیری مدیر) در آن به وقوع پیوسته است. با توجه به معدود بودن تعداد مراکز تولیدی و کارگری مرتبط با موضوع (9 واحد) ، واحدهای مذکور به صورت تمام شماری مطمح نظر قرار گرفته اند. از طرف دیگر، با توجه به اینکه واحد تحلیل، کارگر بوده، لذا برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری طبقه ای نسبی استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز، پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چند متغیری، نقش (سهم) عوامل موثر بر میزان تنش را نشان می دهد. عوامل مذکور عبارتند از : 1. میزان تاثیر سن2. تحصیلات 3. حقوق و دستمزد 4. سابقه کار 5. دیرکرد در پرداخت حقوق 6. ناکامی 7. تبعیض و نابرابری 8. هزینه شرکت در ناآرامی 9. احتمال موفقیت اعتراض 10. تضاد.

یکی از انوع تنشهایی که در روسازیهای بتنی به وجود می آید، تنش حرارتی است. از آنجا که بتن نسبت به آسفالت در پاسخ به تغییرات حرارتی محیط، توانایی تغییر شکل کمتری دارد، تنشهای حرارتی در روسازیهای بتنی نیز حایز اهمیت بوده و در تحلیل عملکرد آنها، این تنشها نیز باید مانند تنشهای ناشی از بارهای ترافیکی منظور شود. تنشهای حرارتی در روسازیهای بتنی را می توان به سه گروه عمده: تنشهای فشاری ناشی از گیرداری انتهای دال، تنشهای کششی و فشاری ناشی از اصطکاک یا گیرداری دال با بستر و بالاخره تنشهای تابیدگی نیمه گیردار یا تمام گیردار تقسیم کرد. تنشهای گروه اول اهمیت چندانی ندارند زیرا بتن مقاومت فشاری بالایی داشته و احتمال کمتری برای خرابی روسازی از این طریق وجود دارد، اما وقوع تنشهای حرارتی دو نوع دیگر در روسازیهای بتنی اجتناب ناپذیر بوده و به تنهایی یا با افزوده شدن به تنشهای ناشی از بارهای ترافیکی (در مجموع: تنشهای ترکیبی)، می توانند باعث ترک خوردگی و شکست روسازی شوند. نتایج به دست آمده از این تحقیق مشخص ساخت که تنشهای ترکیبی ناشی از بارهای ترافیکی و تغییرات حرارتی روزانه، با طول دالها رابطه معکوس دارد، اما تنشهای ترکیبی ناشی از بارهای ترافیکی و تغییرات حرارتی شبانه با طور دالها رابطه مستقیم دارند. همچنین نتایج به دست آمده از روابط وسترگارد برای تنشهای تابیدگی ناشی از تغییرات حرارتی روزانه و شبانه، به ترتیب 17 و 30 درصد بیشتر از مقادیر واقعی است.

دوست بود و دوستدار، دل نواز بود و مردم نواز، میراث نورانی علم و معرفت را مردانه بر دوش جان می کشید و چنان کریم بود که نه در انبان خود چیزی می دیدی و نه چند پشیزی به چشم دیگران می کشید. بزرگ بود و بزرگ زاد اما در جامه خواجگی کار غلامی می کرد. هیبتی از عز علم داشت و عزتی از ذل عبودیت. هیبتش می ترسانید اما مهرش رمیدگان را می نواخت و در آغوش دل می کشید.آفتاب دیده علم و عمل بود و سایه پرورد لطف و رحمت. ردای دل بردگی دوست بر قامت رسای عقل پوشانده بود و نیاز محبت و نیستی را در طبق لبخندی شکرین نثار همگان می کرد.

در آثار همینگوی، مرگ موضوع مهمی است که در نقطه مقابل زندگی قرار می گیرد. در آثار او این حقیقت بیان می شود که زندگی معنای واقعی خود را در مقابله با مرگ می یابد. بنابراین بیشترین نماد در تمام آثار همینگوی موضوع مرگ و خشونت است که زندگی و هویت انسانی را مطرح می سازد. در آثار همینگوی، معنای زندگی در تکرار تجربه مرگ یافته می شود و این تنش بین زندگی و مرگ باید همواره پویا باشد. در غیر این صورت قهرمانان داستان هویت فردی خود را از دست می دهند و جزئی از جمعیت عامه مردم می شوند. می توان نتیجه گیری کرد که درک مفهوم مرگ، بیهودگی زندگی روزمره را می شکند و انسان را از ورطه مشغولیات روزمره رها می سازد. بعلاوه، با درون گرایی اندیشه مرگ، انسان از ابعاد محدود کننده مرگ در زندگی رهایی می یابد.

سازمان همکاری اقتصادی (اکو) به عنوان یکی از هم پیوندی های اقتصادی متشکل از ده کشور در حال توسعه در منطقه ای با اهمیت ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک، جمعیت و حجم بازار قابل توجه و ذخایر عظیم نفت و گاز و منابع معدنی و مواد خام سرشار از بدو تاسیس مورد توجه و علاقه پژوهشگران و تحلیل گران مسایل بین المللی و منطقه ای بوده است. اخیرا اما این توجه و علاقه بیشتر رنگ و بوی نقد و انتقاد به خود گرفته است تا آنجا که برخی تحلیل ها دم از عدم توفیق این سازمان زده و یا آن را تنها مجمعی برای تبادل آرا و اطلاعات میان کشورهای عضو دانسته اند. این مقاله با واکاوی دقیق مهمترین استدلالات این منتقدان و ارایه پاسخهایی برای آنها، شاخص هایی دقیق تر و مناسب تر برای ارزیابی عملکرد اکو ارایه می نماید و بر اساس همین شاخص ها توفیقات و ناکامی ها این سازمان را به سنجش می گذارد. بر اساس همین سنجش، بخش انتهایی مقاله به ارایه راهکارهایی برای تقویت سازمان و تسریع روند دستیابی آن به اهداف تعیین شده اختصاص یافته است.